Rozdział 1

Siedziałam w spokoju w dużym pokoju i czekałam na mojego chłopaka Zayn'a który po szkole miał podejść do sklepu i kupić coś na obiad. Czekałam już kilka godzin. Zadzwoniłam do niego ale nie odbierał, zaczęłam się martwić. Ktoś przerwał moje myśli pukaniem do drzwi więc podeszłam i zobaczyłam stojących policjantów.

-Coś się stało? -powiedziałam zaniepokojona-

-Mieszkał tu z panią Zayn Malik?

-Umm tak -powiedziałam spoglądając z niepokojem na policjanta-

-Niestety, on nie żyje -powiedział spuszczając wzrok- Ktoś go zabił. Dochodzimy jak i kto. 

-Jest już ustalony pogrzeb?

-Tak odbędzie się w sobotę o 14, tu masz kartkę -powiedział i podał mi kartkę gdzie były wszystkie informacje- My będziemy się zbierać. Do widzenia. Trzymaj się -powiedział i wyszedł-

Gdy wyszedł zjechałam plecami po ścianie i zaczęłam płakać. Płakałam najgłośniej jak potrafiłam. Po kilku minutach zadzwoniłam po mojego najlepszego przyjaciela Harry'ego który był u mnie 5 minut po moim zadzwonieniu.

-Hej, co się stało? -powiedział widząc mnie zapłakaną przy ścianie-

-Zayn, Zayn nie ż-żyje -powiedziałam jąkając się- 

-Co?! -powiedział i złapał mnie za ręce-

-Ktoś go zabił -wtuliłam się w jego ciało a on wziął mnie na ręce-

-Chodź na kanapę -powiedział zanosząc mnie na kanapę- Wiesz kiedy będzie pogrzeb?

-dałam mu do ręki kartkę- T-tak. Dziękuję, że ze mną jesteś. Nie wiesz nawet jak mi tym pomagasz 

-Nie ma sprawy Laura. Jesteśmy bliskimi przyjaciółmi 

-Mógłbyś mi przynieść coś do picia? 

-Tak jasne -powiedział i wstał- 

Kilka godzin później dalej leżałam w jego objęciach

-Harry, głupio mi o to pytać ale czy mógłbyś zostać na noc?

-Tak jasne. Masz jakiś wolny pokój?

-Możesz spać ze mną jak chcesz. Z Zayn'em mieliśmy duże łóżko

-Jeśli chcesz to chętnie -uśmiechnął się do mnie-

-To ja idę się przebrać i będę się kłaść. Wiem, że dopiero 22 ale nie mam ochoty na życie już dzisiaj

-Okej, nie ma sprawy -powiedział gdy wstałam- 

 Kilka minut później leżeliśmy już razem w łóżku gdzie jeszcze wczoraj spałam razem z Zayn'em.

-Wszystko co tu jest tak strasznie mi go przypomina -zalałam się łzami- 

-Cii spokojnie -otarł moje łzy-

-On był całym moim światem, a teraz mój świat zniknął! 

-On cię kocha i zawsze będzie.

-Nie wiesz jak bardzo mi pomogłeś